Αδερφέ μου
Σε σκέφτομαι πιο πολύ σε σκέφτομαι τα βράδια. Το ότι δε γεννήθηκες υπήρξε η εγωιστική σου η μία και εγωιστική σου πράξη. Κάθομαι και κοιτώ τους τοίχους, τους τοίχους του σπιτιού μας στην αρχή τους μισείς έπειτα τους συνηθίζεις τέλος τους έχεις ανάγκη. Βιώνω μια απίστευτη ένταση παρά τον υποτονικό τρόπο ζωής μου μέσα μου κοχλάζει η μανία να καταστρέφω …
Όταν είμαι με τις φίλες μου
Βγάζω το ρολόι Κάθομαι στο πάτωμα με πόδια γυμνά Μιλώ άσχημα Ενίοτε βρίζω Γελώ δυνατά. Παίζω μαζί τους παιχνίδια Θυμώνω πάντα όταν χάνω. Κάποιες φορές πίνω επιπόλαια, βουλημικά και χωρίς μέτρο Όταν είμαι με τις φίλες μου δεν είμαι ο εαυτός μου αφήνω αυτόν τον σιχαμερό τύπο για τις άλλες ώρες, τις κοινές δεν υπάρχουν όρια μπορώ να είμαι …
