Επειδή δεν μπορώ να ελπίζω

Επειδή δεν μπορώ να ελπίζω

Επειδή δεν μπορώ να ελπίζω
Αφού δε θα τα καταφέρω
Επειδή δεν μπορώ να ελπίζω πως θα τα καταφέρω
αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στο απωθημένο και την ενοχή
ισορροπώ στην προδοσία
αναμένοντας τρεμάμενη την εξόφληση,
τη δικαιοσύνη.

 

Καθώς δε θ’ αγαπήσω
Μιας και δε θ αγαπηθώ
Καθώς δε θέλω ούτε να αγαπήσω μα ούτε και ν’ αγαπηθώ
αποζητώ μόνο να ηρεμήσω το κορμί μου
ζητώ να ρουφήξω λόγια, λέγοντας ψέματα
κανιβαλίζοντας συνείδηση.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Επειδή γνωρίζω ότι ο οίστρος είναι μόνο οίστρος
Και ο πόθος είναι πάντα και μόνο πόθος
Παίζω στους κανόνες
Μολονότι δε θα κερδίσω
Παίζω κι ας μην κερδίσω στους κανόνες
καρτερώντας τη φωτιά να φάει το ξύλο
ψάχνοντας στις στάχτες για τον κορεσμό.
Μα από πού πηγάζει τόση πλεονεξία;

 

Μάθε μου πώς να καίγομαι και να μην καίγομαι.
Μάθε μου πώς να στέκομαι ακίνητη.
Κι ύστερα ας περάσει αυτό το πάθος μου για σένα.

 

Για τον Έλιοτ

 

 

Leave a Reply

[use Ctrl-V to Paste]