Επιτέλους μόνη
Ούτε ένα βλέμμα πάνω μου
η Αίσθηση με ανακουφίζει
ελευθεριάζω
χαζεύω το γυμνό είδωλό μου στον καθρέφτη.
Τα κομμένα μου μαλλιά
μοιάζουν με ανοιχτές πληγές.
Άδεια Χρήσης
Το έργο με τίτλο Κουκούλι - Ποιητικά Πονήματα - Λογοτεχνία - Ποίηση από την δημιουργό Σωτηράκογλου Αλεξάνδρα διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .
Βασισμένο σε έργο στο http://www.alex.granaziradio.net/.
Παροχή δικαιωμάτων πέρα από τα πλαίσια αυτής της άδειας μπορεί να είναι διαθέσιμη στο http://www.creativecommons.gr.
Το Κουκούλι (RSS – feed)- Άτιτλο III 15/05/2015 Κάμπια
- Άτιτλο ΙΙ 26/03/2015 Κάμπια
- Παράξενη πόλη 26/02/2015 Κάμπια
- Επι-βιώνοντας την ποίηση IV 11/02/2015 Κάμπια
- Τα της αυλής 31/01/2015 Κάμπια
- Δεν τα κατάφερες 24/01/2015 Κάμπια
- Πέρασαν φράχτη στην αλάνα 21/01/2015 Κάμπια
- αγγελία δημοσιευμένη στην τοπική εφημερίδα Φωνή, Απρίλιος 2007 13/01/2015 Κάμπια
- Το δώρημα 07/01/2015 Κάμπια
- Επι-βιώνοντας την ποίηση III 04/01/2015 Κάμπια
© 2024 Το Κουκούλι.
Το περιεχόμενο του παρόντος ιστοχώρου υπάγεται σε Άδεια Χρήσης Creative Commons Attribution 4.0.
Ξημέρωμα Παρασκευής
Η νέα μέρα
αναδύει ανακούφιση.
Στραγγίζουν οι αγωνίες
στις ασημένιες τρύπες τ’ ουρανού.
Λύσου από τον κάβο σου,
έφυγαν όλα τα καράβια.
Ήλιο ζητάνε οι ίσκιοι
τα νερά τους να ζεστάνουν.
Στον κύκλο μπες
κι απ’ τα κομμένα σου μαλλιά
άσε να τρέξει όσο αίμα
μαύρο περισσεύει.
κα.πα.
Το αίμα πάντα περισσεύει, αλλά και να μην, εμείς, πάλι έτσι το ξοδεύουμε.
Ευχαριστώ πολύ Κατερίνα.
ψύχραιμα την πέμπτη